Vanmiddag gaan er twee tekeningen op de post naar kinderen in Gelre Ziekenhuis Zutphen. Het was fijn om weer even aan de slag te zijn voor de Stichting Tekenen Voor Kinderen, ondanks dat het vreemd blijft om niet bij de kinderen te kunnen zijn (..zoals je ziet, maak ik er thuis ook wat meer een rommeltje van ..?)

Voor Mirthe tekende ik haar lieve hond; ik hoop dat de tekening je een beetje helpt nu je hem/haar moet missen!!

Aber wilde graag een tekening van de zon, maan en sterren. Sterkte voor jullie beide!!?

Kleine Lev wilde graag dat ik een trekker voor hem tekende. Ik teken nog steeds op afstand en toch voelde ik dat de kleine Lev heel veel bezat van wat zijn naam inhield. Pas twee-en-een-half maar duh een trekker! Goed zo Lev! Zet hem op. En omdat je wat langer moet blijven mag je best om nóg een trekker vragen hoor. Of een graafmachine! Of een bulldozer!!

Jij bent de baas.

De tekening plús kleurplaat komen jouw kant op!

Ook deze week weer (op afstand) getekend voor kinderen in het Amphia Breda. Ik teken met alle liefde 100 Anna’s en Elsa’s, maar zo’n stoere cowboy op z’n tijd is best wel welkom. Bedankt voor je verzoek dus, Mauro!

Gelukkig kunnen we ook op afstand veel kinderen blij maken met een leuke tekening. Een volle enveloppe ging afgelopen donderdag naar het Groene Hart Ziekenhuis waar de kinderafdeling tijdelijk is samengevoegd met het ouder en kindcentrum. Door het fijne contact met de medisch pedagogische zorg die de tekeningen daar met liefde uitdelen en altijd enthousiast zijn over ons werk hebben we toch een glimlach kunnen toveren op de gezichten van (pas geworden) ouders en hun kinderen.

Vandaag voor het eerst ‘Getekend op afstand’ met kinderen in het Ziekenhuis Rivierenland in Tiel. Via videobellen met WhatsApp heb ik, tijdens het tekenen, leuke en verrassende gesprekken gevoerd met de kinderen en/of hun papa’s…Een leuke nieuwe ervaring in deze rare en onwerkelijke tijd…

Sommige kinderen liggen heel, heel lang in het ziekenhuis… Elke twee weken maak ik tekeningen voor kinderen in het Prinses Máxima Centrum. Eentje daarvan is Lars. Bekijk zijn prikbord op de foto hierboven, tel twee weken tussen elke tekening en dan zie je dat Lars al lang in het ziekenhuis ligt. En bedenk dan dat bij sommige van mijn bezoeken aan het ziekenhuis, Lars dan te ziek was om zijn kamer binnen te gaan, of dat hij sliep. En nog altijd ligt hij er. Door de corona-maatregelen mogen we al een tijdje niet in het ziekenhuis komen, maar sinds vorige week tekenen we ‘op afstand’. Kinderen sturen ons een appje om ons te vertellen wat ze op hun tekening willen, wij tekenen het en we sturen de tekening dan op via de post. Hieronder zie je de tekening die ik vorige week stuurde en de tekening die ik vandaag ga sturen. Lars’ verzameling blijft maar groeien…

Soms zie ik kleine wondertjes wanneer ik ga tekenen voor de kinderen in het Prinses Máxima Centrum (het nationale centrum voor onderzoek naar en behandeling van kinderen met kanker). Zo tekende ik al verschillende keren voor S. Zij was haar spraak kwijtgeraakt na enkele ernstige complicaties. Om duidelijk te maken wat ze op haar tekening wilde hebben, maakte ze gebaren (niet precies zoals op mijn tekeningetje, want ze lag in bed). Haar moeder ontdekte vrij snel dat S. haar favoriete tekenfilmfiguren uitbeeldde en we vergeleken haar gebaren dan met een plaatje van alle figuren uit de film op mijn telefoon. Afgelopen dinsdag lag S. weer in het ziekenhuis na een kort verblijf thuis… en ze sprak weer, met een stevige stemgeluid zelfs. Een mooie verrassing!