Soms zie ik kleine wondertjes wanneer ik ga tekenen voor de kinderen in het Prinses Máxima Centrum (het nationale centrum voor onderzoek naar en behandeling van kinderen met kanker). Zo tekende ik al verschillende keren voor S. Zij was haar spraak kwijtgeraakt na enkele ernstige complicaties. Om duidelijk te maken wat ze op haar tekening wilde hebben, maakte ze gebaren (niet precies zoals op mijn tekeningetje, want ze lag in bed). Haar moeder ontdekte vrij snel dat S. haar favoriete tekenfilmfiguren uitbeeldde en we vergeleken haar gebaren dan met een plaatje van alle figuren uit de film op mijn telefoon. Afgelopen dinsdag lag S. weer in het ziekenhuis na een kort verblijf thuis… en ze sprak weer, met een stevige stemgeluid zelfs. Een mooie verrassing!